In een nieuwsapp las ik een interview met een verslavingsarts. Het ging over zitverslaving. Als je veel zit, wordt je leven korter. Weer iets wat niet mag. De vergelijking dat zitten het nieuwe roken is, gaat mank. Het roken van één sigaret is al schadelijk, tien minuten zitten is dat niet. Dat is geen oorspronkelijke gedachte van mij, ik heb het ergens gehoord of gelezen.

Het is lastig wel een oorspronkelijke gedachte te hebben, omringd als ik ben door allerhande media. Dan scheelt het nog dat ik niet de gewoonte heb naar talkshows te kijken. Naar een oorspronkelijke gedachte is het sowieso zoeken met een lantaarntje. De ruis van alledag is onverbiddelijk. Maar laat ik er eens, het advies van die arts negerend, voor gaan zitten en proberen iets unieks tevoorschijn te toveren.

Waar moet je dan aan denken? Ja, hebbes, ik heb iets. Maar nee, dat heb ik twee dagen geleden in een boek gelezen, telt niet. Er is ook nog het gevaar dat ik denk iets nieuws te denken, terwijl het eigenlijk iets is wat ik al gelezen of gehoord heb, maar waar ik geen actieve herinnering aan heb. Dat is ook zoiets. Ik moet beter mijn best doen. Of misschien moet ik een tijdje helemaal niets doen (stond in dat boek). Daar heb ik geen tijd voor. Ik wil binnen het bestek van deze tekst een fonkelende ingeving hebben.

Het komt niet vanzelf. Is het überhaupt mogelijk iets te verzinnen dat niet eerder verzonnen is? In alle eeuwen van taaloverdracht is er al onnoemelijk veel bedacht en gedeeld. Maar niet oneindig veel, er moet nog ruimte zijn. Kom op, even doorzetten.

Tussen de vorige alinea en deze zin ben ik van stoel naar bal gewisseld, beter voor mijn rug. De stiltes worden langer, hoewel niet letterlijk stil; uit de koptelefoon klinken orkestwerken van Hans Rott. Dat is tamelijk hoogdravend van mijn kant. Toch is het gewoon het resultaat van wat willekeurig zoekwerk op Spotify. Klassiek is voor mij meer achtergrond dan dat ik er echt naar luister. Blijkbaar heb ik wel zo mijn voorkeuren.

Mijn queeste naar iets oorspronkelijks wordt plots ruw verstoord door een vrouwenstem die meldt: low battery, please recharge headset. Je zal zien dat vanavond vlak voor het slapen me iets invalt. Behalve voor dat moment gaat het onherroepelijk verloren. Power off.