Eerst dit: in het vervolg is er soms niks op Nooit niks. De strakke regelmaat van elke zaterdag een blog verdwijnt. Niet ongerust zijn dus (sowieso niet) over mijn welzijn als er een keer geen verschijnt. Groet, Mark

---

Pakketpunt

In de krant had een artikel gestaan over de uitbuiting van pakketbezorgers. Deels wist ik al van de situatie. Dat ze door sommige klanten bovendien als voetveeg worden beschouwd. Dat een groet of bedankje er vaak niet af kan. Om onze bezorger te ontlasten, besloot ik een pakket met twee boeken en een drinkfles bij het dichtstbijzijnde pakketpunt te laten brengen. Zelf ophalen. Direct na bestellen kreeg ik de melding dat de goederen vanwege verschillende levertijden over twee zendingen werden verdeeld.

Over de eerste kreeg ik snel bericht. Ik maakte me ervoor op om het af te halen en herinnerde me ineens waarom deze manier van ontvangen me tegenstond. Het waren klootzakken bij de tabakszaak waar het pakketpunt zich bevond.

Daar ging het er als volgt aan toe: ‘Goedemorgen, ik kom een pakket ophalen.’ De man achter de balie: ‘Huisnummer.’ Ik: ‘Dertien.’ ‘Naam.’ ‘Verhoogt.’ Terwijl hij een hand uitstak: ‘ID.’ Ik had mijn pas al gereed en reikte die aan. De man legde het doosje met het eerste deel van mijn bestelling op de toonbank en vervolgde: ‘Handtekening.’ Het was de bedoeling dat ik met een vinger een krabbel op een touchscreen zette. Dat deed ik en wachtte af. ‘Bevestigen,’ was zijn laatste commando. Rechtsonder op het scherm zag ik inderdaad een knop met dat woord. Ik drukte erop en zei bedankt en gedag. Er kwam geen antwoord.

Mijn indruk was al langer dat de klootzakken na overname van de winkel contractueel gebonden waren gebleven aan het verwerken van pakketjes. Ze verdienden er bar weinig mee en hadden er helemaal geen zin meer in. Een tijdje terug bijvoorbeeld was ik in de zaak voor het versturen van een retour. Zodra ik met het doosje onder mijn arm binnenstapte, riep de dienstdoende lul dat er een storing was. Pakketten versturen zou niet gaan. Ik mocht zelf bedenken waar het op één na dichtstbijzijnde pakketpunt was.

Bij het ophalen van het tweede deel van mijn recente bestelling was er eerst ook sprake van een storing. Toen duidelijk werd dat het om halen ging en niet brengen, was daar ineens geen spoor meer van.

Ik had mijn kartonnen envelop al zien liggen. Ze had makkelijk door de brievenbus gepast. Het was deze keer een andere klootzak achter de toonbank, maar de commando’s waren hetzelfde. Alleen ‘bevestigen’ bleef achterwege, omdat ik na mijn krabbel snel op de knop had gedrukt. Op mijn bedankt en gedag kwam ook nu geen antwoord.

Voortaan laat ik weer thuisbezorgen. Ik zal me erop toeleggen de bezorger extra vriendelijk te bejegenen. Als hij na aanbellen een pakket op de drempel heeft gelegd en aan het eind van het tuinpad wacht, of verder weg nog, roep ik hem een welgemeend dankjewel toe. Als het even kan, zwaai ik erbij.