Als mijn medicijnen bijna op zijn, laat de apotheek me weten dat ik nieuwe kan halen. Het is een uitkomst. Ik kan nog behoorlijk georganiseerd, gedisciplineerd, opgeruimd en goed bij de tijd zijn, als het op pillen aankomt grijp ik soms zomaar mis. Dankzij de zogenoemde herhaalservice hoeft dat niet meer.

Geluk zit soms in een klein hoekje. Op de weg terug van mijn wekelijkse rondje langs winkels werd ik woensdag door mijn telefoon geattendeerd op een binnenkomend bericht. Ik ben iemand die daarvoor geluidjes ingeschakeld heeft. Het schijnt aan de leeftijd te liggen. Ik heb een tijdje zonder geprobeerd, maar kon daar niet aan wennen en zette de tingeltjes weer aan.

Om te kijken wie me probeerde te bereiken stopte ik langs de kant van de fietsstraat. Schijnt ook aan de leeftijd te liggen. Ik graaide mijn telefoon uit een jaszak en zag dat het een melding betrof van de apotheek. Daar was ik net een meter of twintig voorbij. Een medewerker moet, precies op het moment dat ik voorbijreed, op de knop ‘verzenden’ hebben gedrukt.