Ik bied dagelijks een van straat geraapt voorwerp te koop aan. Het kan van alles zijn: een blikje, een flesje, een sigarettenpakje, een kroonkurk, et cetera. De advertenties op Marktplaats bevatten naast een vijftal foto’s onder meer de vindplaats, het tijdstip van aantreffen en het materiaal waaruit het voorwerp is vervaardigd. In de beschrijving staan overige eigenschappen en ook suggesties voor het gebruik van het voorwerp. Meestal zijn dat decoratieve functies. De prijzen variëren van €2,50 voor een elastiekje tot €22,50 voor een pizzadoos.

Het procedé is simpel. Ik hoef er niet speciaal voor op pad. Aangezien ik elke dag buiten kom, tref ik altijd wel iets aan. Ik maak een foto van de vondst zoals het ligt in de omgeving, vervolgens eentje van bovenaf met de camera ter hoogte van mijn middel en tot slot eentje van dichtbij. Daarna pak ik het voorwerp op, altijd een speciaal moment, en bestudeer ik het nader. Het gaat mee in de fietstas of soms in een meegebracht hersluitbaar zakje. De volgende stappen vinden thuis plaats. Ik fotografeer het voorwerp nog van twee kanten met een witte achtergrond. Later op de dag, als ik even tijd heb, plaats ik de advertentie.

Dat geeft me ook gelegenheid te kijken of er nog biedingen zijn op de vorige advertenties en hoeveel mensen die hebben bekeken. Dat laatste valt niet tegen. Ik had verwacht eerst op de tamtam te moeten roffelen, maar al snel bleek dat er vanzelf potentiële kopers langskwamen. Ik zou nog graag willen achterhalen waar die mensen precies op gezocht hebben. Met name een blikje, waar energydrink in heeft gezeten, krijgt veel aandacht. Ook een bij de Dirk gevonden reclamefolder doet het goed. Die zou ingelijst niet misstaan in woonkamer of hal.

Mijn doelgroep bestaat uit mensen die eens iets anders in huis willen, bijvoorbeeld in de vensterbank of op het nachtkastje. Alle voorwerpen hebben geschiedenis. Van ontwerp tot fabricage en van gebruik tot wegwerpen. Het laatste kan bewust gebeurd zijn of achteloos. Ondanks dat daar niets over bekend is, dragen de voorwerpen dit met zich mee. Ze zijn de sporen van de soort mens, specifieker nog de moderne stadsmens.

Sporen zijn alom aanwezig. De hele geplande omgeving – en dat is in Nederland praktisch alles – kun je als zodanig beschouwen. Er is echter maar weinig daarvan wat letterlijk zo voor het oprapen ligt.

Wat blijft liggen, is verloren. Het verdwijnt een keer in een verbrandingsoven of waait anoniem een oceaan in. Ik red er wat van. De waarde die ik toevoeg is het selecteren en het uitlichten. Meer doe ik niet. Ik schrijf of teken niet er niet op. Ik modelleer er niets aan, voeg niets toe. Hooguit kan er tijdens het vervoer ongewild een kleine verandering plaatsvinden. Ook tijdens het verzenden kan dat gebeuren. Daar moet niet te veel belang aan worden gehecht. Het gaat er vooral om dat het spoor doorgetrokken wordt, verdiept en uitgebreid. Dat verdient het.

 

naschrift: Vandaag is de veel bekeken advertentie van een blikje verwijderd. Na navraag schreef Marktplaats: ‘… Je advertentie is verwijderd omdat je een lege verpakking van een voedingsmiddel wilt aanbieden. Deze heb je als afval van de straat geraapt. Marktplaats behoudt zich wat dit betreft het recht om advertenties zoals deze naar eigen inzicht te verwijderen.’

Met mogelijk verwijdering van de site als consequentie van doorgaan, zie ik me genoodzaakt het project, zoals het nu is, te beëindigen. De advertenties tot nu toe, behalve die ene, kun je nog vinden op Marktplaats als je zoekt naar ‘vers geraapt’.

laatste update: inmiddels zijn er nieuwe advertenties te zien op Facebook.