Goedbeschouwd ontbreekt het ons aan bijna niets. We zijn net niet helemaal een happy family. Naaf, onze oudste van dertien, heeft iets aan zijn knie.

De naam van de aandoening is ons niet bekend; vergeten te vragen aan de orthopeed. Die heeft wel aan de hand van een MRI-scan uitgelegd dat in een deel van het bot te weinig zuurstof zit. Onder het kraakbeen zit bovendien een ruimte die daar niet hoort.

Met plezier herhaal ik de metafoor die de dokter gebruikte om het te verduidelijken. Stel je een houten vloer voor met daaronder beton. Het hout is het kraakbeen, het beton het bot. Als er een gat in het beton zit en je zou boven dat gat op het hout springen, loop je kans door de planken heen te gaan. ‘Dat is er aan de hand,’ besloot hij.

Het is een geschikte orthopeed, die het ook voor een kind inzichtelijk kan maken. Naaf had net een proefwerk biologie over het bewegingsapparaat achter de rug. Dus die had aan een half woord genoeg.

De orthopeed legde twee opties voor: 1. een operatie, waarbij twee schroefjes in het bot gedraaid zouden worden teneinde de groei te bevorderen, of 2. vier maanden rust en zien of het euvel daardoor verdwijnt.

Na enig beraad kozen we voor de rust.

Het betekent geen gym en geen voetbal. Bij navraag bleek fietsen, uitgezonderd in gematigd tempo van en naar school, ook niet te mogen. Tot zover mijn plan om een racefiets voor hem aan te schaffen en samen te toeren. We zitten te puzzelen waar de beweging dan vandaan kan komen. Zwemmen, als in baantjes trekken, voelt hij niks voor. Dat was het enige wat overbleef.

Hij zit nu bijna een maand stil. Het is hem niet aan te zien. Naaf is cool. Hij is er niet de persoon naar om tegen de muren op te vliegen. Balen doet hij zeker wel. Met het voetbalseizoen is het gedaan. Voetbal is een belangrijk deel van zijn leven. Hij mist het. Het rennen, de bal aan zijn voet, het spelen. Het contact met zijn teamgenoten, denk ik ook wel. Met vrienden afspreken om een balletje te trappen is er niet bij.

Gelukkig is er Fortnite. Fortnite is een spel onder andere op de Playstion. Het is vorig jaar zomer gelanceerd en was afgelopen januari wereldwijd 40 miljoen (!) keer gedownload. Naaf speelt niet anders. Hij zou liever zien dat de gameconsole op zijn kamer stond. Melanie en ik houden hem voorlopig bij ons in de woonkamer. Helemaal afzonderen kan altijd nog.

Het aardige aan Fortnite is dat de spelers online teams vormen. Hadden wij vroeger niet. Tijdens het killen en looten overleggen ze via de headset over hoe nu verder. Het uitwisselen van tactieken en het maken van grappen gaan hand in hand.

Het blijft een beetje jammer dat het enige zweet het zweet in zijn handen is en de enige beweging die van zijn vingers aan de knoppen. We kunnen ermee leven, voor een paar maanden.