Ik ben niet echt te dik, wel een beetje. Eerder had ik al zelfstandig het plan om meer te bewegen. Daar kon ik me niet helemaal aan houden, of het was om te beginnen niet strak genoeg. In ieder geval was er na een paar maanden een negatief resultaat, nog iets zwaarder. Mijn gewicht kroop omhoog, zoals het op de site van Voedingscentrum zo mooi heet.

Mijn BMI bevond zich niet in het rood. Ik kon het nog wel wat langer aankijken, ware het niet dat Melanie op een avond liet weten dat ze niet met mijn buikje kan leven. Inderdaad is het mijn buikje, bemoei je er niet mee, was mijn eerste idee. Maar goed, zij heeft er meer zicht op dan ik, zo vaak kijk ik niet in de spiegel. Mijn eigen toch wel ontevredenheid en haar wanhoop (‘Ik weet niet of ik zo nog van je kan houden.’) brachten me ertoe de app van stal te halen.

Samen (de app en ik) hebben we een duurzaam plan opgesteld. Ik vulde wat gegevens in, waaronder mijn leeftijd, mijn huidige gewicht, de gewenste duur en het gewenste resultaat. De app rekende het aantal grammen uit dat ik per week lichter zou worden, mits ik me aan het voorgeschreven aantal calorieën zou houden. Daar zit het ‘m in.

Het plan gaat eigenlijk niet verder dan bijhouden wat ik drink en eet. Het is nadrukkelijk niet de bedoeling dat de pondjes eraf vliegen, dan komen ze er net zo snel weer aan. Van eerdere pogingen weet ik ook dat noteren van wat naar binnengaat een heel eind helpt om ervoor te zorgen dat er minder naar binnengaat. De ergste boosdoeners laat ik schuldbewust al grotendeels achterwege.

Na iedere maaltijd en elk tussendoortje neem ik even de tijd voor de administratie. Als ik weet wat er op het menu staat, kan ik ook vooruit werken. Mijn app zet alles keurig op een rij. Hij bevat een database met zo goed als elk product dat in Nederland te krijgen is, mét voedingswaarde. Daarnaast hebben andere gebruikers maaltijden ingevoerd, zodat ik niet steeds hoef te puzzelen met een onsje peen of een blokje spek.

Het mooist van alles is de scanfunctie. Mijn app kan de barcode op een verpakking lezen en interpreteren. De eerste keer dat ik het meemaakte was verrukkelijk. Het is gewoon lekker om te zien dat techniek zulke dingen voor elkaar krijgt. En dat het werkt. Het zal wel vrij simpel uit te voeren zijn tegenwoordig, maar ik vind het geweldig.

Neem een pot pindakaas. Ik richt mijn telefoon erop, de barcode wordt in beeld als het ware even vastgepakt en een tel later verschijnt een afbeelding van die pot en dat merk. Vervolgens kan ik zelf bepalen hoeveel ik ervan heb gegeten. Ik geef toe, ik weeg soms dingen, maar dit niet. Hoeft ook niet. Er zijn standaardhoeveelheden om uit te kiezen. Bijvoorbeeld: smeersel voor één boterham (15 gram). Alles wat ik nog hoef te doen, is niet te dik smeren.