Voor het eerst in mijn leven heb ik een poster van een politieke partij achter het raam gehangen. Meer kleur bekennen kan bijna niet. Ik stel me zo voor dat er straks mensen aan de deur komen, de postbode bijvoorbeeld, de boodschappenbezorger, buren of willekeurige voorbijgangers, die een discussie aan willen gaan. Daar ben ik niet op voorbereid. Voor mezelf weet ik op basis van welke overtuigingen ik kies. Debat is echter niet mijn sterke punt. Als iemand ferm en beargumenteerd een mening of visie te berde brengt, is het voor mij al snel: ‘O ja, daar zit iets in, dat kan ook.’ Tegen dat soort situaties moet ik me verweren, eenvoudig door ze uit de weg te gaan. Het ophangen van zo’n poster is dan geen logische stap.

Het is echter ook voor het eerst dat ik de noodzaak voel om kenbaar te maken hoe ik erover denk. Er is geen andere partij die zo onomwonden en compromisloos klimaatverandering tegen wil gaan. Het is mooi meegenomen dat mede in het kader daarvan een economische systeemverandering wordt nagestreefd. Ook voor bijvoorbeeld woningbouw en onderwijs zijn weldoordachte idealen voorhanden. Anders dan de naam misschien doet vermoeden, is het geen one-issuepartij, verre van. De naam is wat ongelukkig gekozen. Ik zou zelf opteren voor: Partij voor de Planeet en Alles wat Leeft, of liever wat korter: Partij voor de Planeet.

Sinds begin dit jaar ben ik er lid van, vandaar ook dat ik die poster thuisgestuurd heb gekregen, en voel ik een lichte verplichting om te helpen de bekendheid te vergroten, maar ook een bescheiden voorrecht dat ik dat kan doen. Zoveel mensen komen niet langs ons huis. Sommige ervan zullen er het hunne van vinden. Er zullen er heel misschien ook zijn die denken: dat zijn die mensen met het mooie licht in de woonkamer en die leuke voortuin, als zij kiezen voor die partij, zou ik het misschien ook wel kunnen overwegen. In het kader van alle kleine beetjes helpen is er een flintertje hoop dat deze actie een enkeling op een idee brengt.

Bij het toegezonden pakket zaten ook twee flyers, begrijpelijk dat daar zuinig mee wordt omgesprongen. Van de drie buren die in aanmerking kwamen, heb ik er twee gekozen om er eentje bij in de bus te doen. Je weet nooit of een zaadje wortel schiet.

Mijn campagne-activiteiten rond deze verkiezingen blijven daartoe beperkt, hoewel het bereik van dit blog uiteraard niet onderschat mag worden. Beschouw dit maar als mijn raamposter online:

JE KUNT NU NOG KIEZEN Kies Partij voor de Dieren
www.partijvoordedieren.nl/standpunten